cocuga mi kizmaliydi kiza mi kizmaliydi. gozlerini kapatip gonul gozunu yanlis mevsimde acti diye. gonul gozunu acmanin mevsimi mi olurdu. bir kisi atlatamayan sevgili sevgili olur muydu? butun ozerkliklere butun ozelliklere butun ozguvensizliklere ragmen eninde sonunda etleri ve budlari kadar sayilan insanlardi ikisi de. eninde sonunda acilmayan bir telefondan kopacakti teller ya da tutulmayan bir elden. "baksana etrafina" diye cikisinca cocuk kiz irkilmisti cocuk ise cumlenin devamini "etrafimizda bizi yipratmak icin bir suru sey var. sen ne zamanki yipratmak ve yildirmak kelimelerini ayirt etmeye baslayacaksin ben derin bir nefes alacagim. seni sevdigimi bilmiyor musun?" diye getirmisti. kiz irkilmekten vaz gecmisti , irkilmeyi arkasinda birakarak urkmustu. kimden? sevdiginden mi? yorgunluk vardi ama yine de biliyordu cocuk kizi seviyordu. olsun varsin yanlis mevsimde sevsindi. kiz cocugun onu sevdigini biliyordu ve malesef bunu, elmanin kirmizi oldugunu, gokyuzunun de mavi oldugunu bildigi gibi biliyordu. bilmese miydi ki? teller yavas yavas gerilirken kopacagi gunu beklemek mi akillicaydi yoksa telleri tamir edip ellerini parcalamak mi? ya da soru ustune soru sormak mi...