Sen yokken iyi olacagim. Öyle pikeyi burnuma kadar çekip, bos gözlerle tavani seyretmeyecegim.
Kapiyi pencereyi kapatip saatlerce uyumayacagim. Uyku aralarinda aptallasmis halde kalkip, bir meyveyi isirip tekrar yatmayacagim. Taramadigim saçlarim, üstüme yapisan pirtilarim yüzünden aynalardan kaçmayacagim.
Çalan telefonlara yanit verecegim. Bütün konusmalara katilip espirilere gülecegim. Hatta birkaç espri de ben patlatacagim. Makyaj yapip, fön çektirecegim. Her seyi duyacak, her seyi görecegim. Kimseciklere sinirlenmeyecegim. Bindigim taksilerin soförlerine kizip, indikten sonra kapilari çarpmayacagim. Odamda dinlenmeye çalisirken apartmanin bahçesinde ciyak ciyak haykiran çocuklara bile sefkatle yaklasacak, çantamda onlar için seker bulunduracagim.
POZITIF OLACAGIM. Herkese ve kendime iyi davranmaya çalisacagim. Daha önce yapmadigim seyleri yapacagim. Arkadaslarimdan kaçmayacagim. Bütün davetlere katilacagim. Partilerde bir kenara çekilip üzülmeyecegim. Aksamüstü esintilere karisan bir müzigin anilara götürüsüyle üzülmeyecegim.
Sen yokken iyi olacagim. Seni kötü olusuma neden kilmamak için. Senin güzelliklerine kiymamak için. Selam verdigin bakkal, oksadigin kedi, adim attigin kaldirim için bir kazançsin:) benim yasamim için bir katkisin. Basta böyle konusmamistik biliyorum. Sevgi asmaliydi her seyi. Bütün bedelleri askin sagladiklarinin yerine saymaliydik. Tamam yapamadik iste. Ya da yapamadim. Inanmadigimdan degil ama. Belki telasimdan, kiskançligimdan, kiskandigimdan... bir çesmeden akan suyu avuçlayip tutmaya çalismak gibi
Aski da sikistirmaya kalkisimdan. Suyu ellerimi yavasça açip yan yana getirerek içmeyi beceremeyisimden. Yanitlari sevginin disinda arayisimdan. Sevginin çirpinis degil sakinlik istedigini unutusumdan. Aragon’un siirindeki gibi – sevdigim seyi gögsüme bastirirken kirisimdan.
Oysa bilmeli ki insan, bilmeliyim ki ben de, sevmek kosullar ne olursa olsun sevdiginin iyiligini istemektir. Sevdigine zarar getiren her seyi – bazen kendini bile- onun uzaginda tutabilmektir.
Ve sevmek günü gelince dünyanin en zor seyi de olsa , ona ‘’canin sag olsun’’ diyebilmektir.
Hatta günün birinde... zor evet çok zor ama... sinemada yan koltugunda oturacak, duydugu fikrayi anlatacak birinin yaninda olmasini dileyebilmektir.
Sevmek için sizin gibi degil ‘siz’ olmali insan; uzaklastirmamali sizi kendinizden; uzaklasmamaniz için sevgiden ve sevdiginizden.
En azindan simdi...geç olsa da simdi...sen yokken iyi olacagim. Senin kötü yanini bilmemek için. Sen yokken güzel olacagim. Senin güzelliklerini silmemek için.
...thanks B.K.