yaşamak için hayatı,
beklerken saatleri,
o saatlerin içinde ,
tükenmişti zaten kendisi...
aklimiza esince...
çok yalnız hissediyorum kendimi..Oysa hep gidicem derdim mutlu hissetmek için..Neden artık işe yaramıyor..Neden Almanya bile beni mutlu etmiyor..
Dün İstiklalde yürüdüm tek başıma..İnsanın kendi başına da eğlenebileceğini bir kez daha anladım..Tek başına film seyretmek sevgilin omzuna başımı yaslayarak izlemekten daha az yorucu oluyormuş..Aklımda hiçbir sorgu sual olmadan sadece filmi izlemek..Sonra sakin havada tünele doğru yürümek..İnsanın kendiyle çıkması da güzelmiş..