artik kafami toplamaliyim..o hic benim olmadi ki..bunun sonunun uzuntu olacagi belliydi, en iyisi simdiden format atmak herseye..neye bozuluyorum ben..yalniz olduguma mi..aslinda o kiza da yazik..herseye yazik..
hersey bu kadar iyi giderken ben hala yalnizim..ama sanirim buyudu artik bu kiz cocugu eskisi kadar yaralamadi..ya da bilmiyorum..kafami toplayamiyorum..ne zaman dagildim ki ben.. neden izin veriyorum bu sacmaliklara..neden uzuyorum ben kendimi bu kadar..ben kendimi yeterince sevmiyor muyum.. sevsem uzer miyim kendimi bu kadar ya da uzmelerine izin verir miyim..hayatin amaci mutlu olmaksa neden hep beni uzen seylerin pesinden kosuyorum..
aslinda teori cok basit..seni uzen biseyin arkasinda kosmak yerine arkani donup iki misli hizla kosucaksin..ama pratige gelince yapamiyor insan..mutlu olduguna inaniyorsun ama degilsin..onlar reklamlar..